Dit is een verrot banaantje.

Het is koud en nat, het asfalt lijkt lichter dan de lucht. Midden op de weg staat een vrachtwagen stil. Auto's stoppen en proberen zich een weg te banen door het vastgelopen verkeer. Er komt een scholier voorbij fietsen, maar hij heeft geen last van alle chaos. Hij vindt zijn weg wel, zowel op de weg als in zijn hoofdje. In zijn hoofdje zet hij dingen naast elkaar, dingen waarover hij wil bloggen. Dingen die hij had moeten opschrijven, want nu is hij ze allemaal vergeten!

Ik had beloofd vandaag te bloggen, en natuurlijk houd ik me daaraan. En ik heb nog beter nieuws, hij had heelwat bestwel leuke blog-onderwerpen. Helaas heb ik ook een iets mindere mededeling. Kay vertaalt deze hersenspinsels in blogs op de verkeerde plek en de tijd is nou ook niet bepaald timing. Over het algemeen verzin ik mijn blogs op de fiets, op school, als ik wandel, als ik bij vrienden ben. Kortom, nooit als ik papier bij heb. Was ik maar zo'n iemand die leuke dingen op de wc verzint.

Even voor de duidelijkheid, in de afgelopen 2 alinea's heb ik op een lange manier proberen uit te leggen dat ik alwéér niks weet. Maar ik denk dat jullie dat inmiddels al gewend zijn. Maar ik had leuke ideeën en dat lieg ik niet! Ik kan me er nog 1 herinneren! En dat was het idee om mijn ideeën op te schrijven, zodra ik thuis kom. Maar toen stuitte ik weer op het probleem, wanneer eet ik? Over het algemeen heb ik een enorme honger als ik in de buurt van mijn huis kom. Dus ik hoop dat 1 van mijn 3 (?) lezers een idee voor me heeft.

Maar nu ik toch hier ben, moet ik eigenlijk ook iets gaan vertellen. Mijn proefwerkweek zit er weer op, en ik denk dat ik het best slecht gedaan heb. Terwijl ik best goed geleerd heb. Maarja, dat zien we over een paar dagen wel. Als ik alle punten (hopelijk) terug heb. Ik weet nu iniedergeval al dat mij aardrijkskunde examen foetsie is.

Verder had ik vandaag mijn eerste les levensbeschouwing. En het was leuk! Vorig jaar had ik een niet zo'n super leuke meneer voor levensbeschouwing. Nouja, het was wel een leuke man, met humor. Maar ik vind het niet leuk als ik veel moet doen. En de man die ik nu heb is kaal, filosofie-leraar, grappig en op de hoogte van de jeugd, wat zijn humor ongeveer negen keer zo grappig maakt. Helaas heb ik wel weer het gevoel dat ik heelwat verslagjes moet typen over moslims en al die andere godsdiensten. Ik ben best blij om atheïst te zijn.

Okay, deze blog was gewoon 'gaan met die banaan'. En ik denk dat ik er bestwel een verrot banaantje van gemaakt heb. Sorry, maar ik heb me netjes aan mijn afspraak gehouden. En als een van jullie mijn ideeën probleem op kan lossen, geloof mij, mijn blogniveau verdubbeld! Tot die tijd, even doorbijten, het zoete komt nog! Hopelijk voordat de appel rot is.

Doeg!