Liever glad dan nat

De eerste dag na mijn vakantie was te doen, misschien door het feit dat de vakantie een beetje stom was, want ziek zijn mag ik toch wel stom noemen? Het eerste uur ging sowieso aan mij voorbij, ik moest even gedag zeggen tegen de dokter, die mij vertellen kon dat ik een virus had. En doordat ik dat uurtje Nederlandse pijniging had gemist was de dag stukken lichter, de meest onbelangrijke vakken vlogen aan me voorbij en alleen tijdens het laatste uur wiskunde moesten mijn hersenen even op 'aan'.

Tevreden en voldaan stap ik de school uit in mijn dikke winterjas, druppels raken mij niet, maar toch regent het. Ik rek de tijd onder het afdak maar eraan ontkomen was onmogelijk. Ik moest erdoorheen en ookal was ik niet alleen, het was niet leuk. Toen ik thuis aan was gekomen was ik nat. Zo nat dat mijn broek een plekje op de verwarming verdiende. Zo nat dat ik me vies voelden.

Regen is geen pretje, geef mij maar sneeuw.