Een andere wereld onder mijn hoofd

Ik wacht op de slaap, in mijn kussen hoor ik geluiden. Een ritme is duidelijk te herkennen. En in mijn 16 jaar ervaring heb ik al verschillende theorieën op dit fenomeen losgelaten. Ik wist zeker dat er een slaapfabriek inzat, een fabriek die mij in slaap liet komen, een fabriek waar machines continu werkte, alleen maar om mij te laten slapen.

Misschien was er wel een wereld in mijn kussen, misschien was ons universum wel in een kussen, misschien waren wij een klein deel van een groot geheel, misschien was in dat kussen een nog kleiner deel. En konden we zo oneindig uitzoomen en inzoomen. Verschillende werelden, en ik had er een, in mijn kussen.

Nu weet ik beter, het waren geen werelden, en zeker geen machines. Het was mijn hartslag.