Meneer de sneeuwschuiver

Op een witte vroege ochtend, zit hij al achter het stuur, en niet zomaar een stuur. Hij bestuurt een monster. Een voertuig waar menig patser jaloers op is, hij is zo verlaagd dat hij nieteens meer loskomt van de grond. Hij rijdt in een sneeuwschuiver. En gisteren was het weer zover, de beste man mocht weer achter het stuur kruipen van zijn geliefde voertuig, om de straten 'sneeuwvrij' te maken.

Maar wat voor man is dat nou? Welke radiozender staat er aan in zijn cabine, of welke muziek staat er op? Wat voor gemeentelijke klusjes knapt hij op als er geen sneeuw is? Heeft hij een koosnaampje voor zijn sneeuwschuiver? Ruimt hij zijn eigen stoep wel op? Wat zijn zijn promotiemogelijkheden?

Die vragen schieten door mijn hoofd, als ik zo'n geweldig voertuig zie. De man die ervoor zorgt dat levens gered worden, dat vergaderingen door kunnen gaan en dat zelfs leraren op tijd op school zijn. En stiekem heb ik wel een beeld van deze man.

Het is een man die in zijn (afgeschafte) midlifecrisis zit. hij houdt van rockmuziek, vooral als het volume hoog is, lekker mee schreeuwen in zijn cabine. Hij heeft een vrouw, en twee kinderen, ze doen alles wat niet mag, maar papa is trots op ze. En als er geen sneeuw is, dan schoffelt hij geen parkjes. Nee, dan rijdt hij rond, in een gemeente auto, opzoek naar problemen, opgeblazen borden, doorgekrakte bankjes en overvolle prullenbakken. Thuis slijt hij de dagen achter de computer, het liefst marktplaats, lekker snuffelen.

En ik hoop hartelijk, dat hij een keer verder komt dan marktplaats, het liefst hier. En meneer de Schuiver, als u dit leest. Mail me dan alsjeblieft, met antwoorden op al mijn vragen.

Alvast bedankt.