Duitse sterren

Boeken voor mijn neus. omringd door een donkere ruimte. Mijn boek is verlicht en daarmee is het in de minderheid in deze ruimte, schaduwen bepalen mijn beeld. Een kale babyblauwe muur is mijn uitzicht, en wanneer ik naar rechts draai kan ik de sterren zien.

Vragen als 'Wer bezahlt die Telefonrechnung?' 'Chatten die neuen Freunde viel über MSN?' en 'Seht ihr euch so selten?' spoken door mijn hoofd. Het doel is om ze te onthouden, ik zit hier, zonder blackberry, laptop of iets wat mij af kan leiden. Maar Duits is ook weer niet zo leuk om drie uur mee bezig te zijn. Ik draai me naar de sterren en tuur rond. Ik vraag me af wie met me meekijkt, zeker honderd mensen is mijn conclusie. Ook concludeer ik dat geen van hen Duits leert en ik gok op 20 sterrenkijkende Duitsers.

Duits en proefwerkweken zijn geen hobby's, althans niet de mijne.