En ik durf te zeggen dat ik luxe als een basisbehoefte zie, en een leven zonder computer of telefoon voor mij redelijk ondenkbaar is. En ik vind het ook totaal niet erg als mijn mobiel wel eens ingenomen wordt, ofdat de batterij van mijn ipod wel eens leeg is. Maar een verslag zonder internet, dat is toch echt over de grens.
Ik liep straal voorbij de computers, naar het (niet zo) grote assortiment aan boeken dat mijn school te bieden heeft. Ik keek om me heen en raakte totaal in de war van al die boeken. Het had niets weg van google, zoeken was onmogelijk. Ik liep vast, en ging naar de balie. En vroeg een iets oudere vrouw, nog van het boekentijdperk om mij te helpen. Zo aardig als deze vrouw was liep ze met mij mee, naar een voor mij onmogelijke zoektocht naar boeken over China, maar schijnbaar is het voor oudere mensen heel makkelijk. En nu weet ik waar de boeken over China liggen, maar hoe ze het gedaan heeft is mij nogsteeds een raadsel.
Boeken zijn voor oude mensen en Google is voor nieuwe mensen, en dat moet geen enkele sectie geschiedenis proberen te veranderen.
leuk stukje! niet grappig zoals de vorige maar wel iets waar je elke dag wel mee te maken hebt en waar je lang over na kan denken! iedere keer als ik jou stukjes lees vraag ik mezelf af hoe jij zo goed kan schrijven!?
BeantwoordenVerwijderen: D super goed kay
xxxxx
Bij de nieuwere bibliotheken hebben ze ook een computer die voor je zoekt, en zelfs zegt waar het staat.
BeantwoordenVerwijderenOude mensen zijn gewoon overbodig.