Daar gaat hij dan. Ik stap van mij fiets en zet hem op slot. Terwijl ik mijn iPod uitzet en in mijn tas verberg zie ik E. staan bij de ingang. E. werkt op mijn school en heeft altijd een goed humeur. ‘Je straalt helemaal Kay! Heb je er zin in?’ ‘Altijd,’ antwoord ik terwijl ik een lach op mijn gezicht voel komen. Ik open de grote deur en loop naar binnen. Het is rustig in de gang en vrijwel alle haakjes zijn nog vrij, mijn zomerjack die de eerste druppels van een enorme stortbui met zich mee draagt hang ik helemaal links, zodat ik niet vergeet waar hij hangt. Daarna gooi ik mijn zwarte tas op mijn rug en loop richting het trappenhuis. 203, eerste etage. Heb ik er zin in? De zin in school is verdwenen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten